DementieBlogs.nl  -
Verhalen over mijn werk en leven

IJzige stilte

Ik weet niet precies wat er is gebeurd, of waar het fout gegaan is. Wat ik wel weet, is dat hij geen woord meer tegen me sprak. En geloof me, ik heb alles uit de kast getrokken om zijn dodelijke stilte te doorbreken. Ik heb mijn charmes in de strijd gegooid, hem met liefde behandeld. Ik ben geïrriteerd en boos geweest, complete frustratie! Niets van dat alles hielp! Als laatste optie, heb ik zelfs professionele hulp in geschakeld! Want laten we eerlijk zijn, ieder heeft zo zijn kwaliteiten en tekortkomingen…

Die beste man met wie ik sprak, luisterde aandachtig naar wat ik te vertellen had. Hij was behulpzaam, dacht met me mee en gaf tips en adviezen. Helaas mocht ook deze professionele hulp niet baten en bleef het ijzig stil… Samen kwamen we tot de conclusie dat er een punt komt, waarop je moet concluderen dat je alles hebt geprobeerd en dat het ergens dan ook ophoudt.

En daar hield het dus op…onze wegen gingen zich scheiden… Ik hield hem nog één keer stevig vast. Deed een laatste ultieme poging om het stilzwijgen op te lossen en besloot toen dat het klaar was. Dat ik er klaar mee was! Daar ging hij dan, volledig ingepakt de deur uit. Na een paar dagen stilte, kreeg ik eindelijk bericht. Een bevestiging dat het niet aan mij lag, maar aan hem! En ook al is dat niet wat je hoopt, die bevestiging voelt dan toch wel goed. Zo van “zie je nou wel!"

Nouja, ik kan er nog een heel lang verhaal van maken, maar gelukkig kwam er heel snel een passende oplossing! Bij deze dus even een dikke opsteker voor het bedrijf LifeWatcher, die zonder enige moeite mijn vaders defecte GPS button verving voor een nieuw exemplaar!


Maaike 🌸