Poep

Ja leuk! Laten we het daar eens over hebben! En ja, “shit happens” tijdens het werken in de zorg, maar laten we eerlijk zijn. Het is een gewone, normale menselijke behoefte! Zelfs de koning zal tenslotte zo nu en dan neerdalen op zijn porseleinen troon! Daarnaast bestaat de zorg natuurlijk uit veeeeel meer elementen dan alleen ontlasting. Soms zijn er echter van die “poep gerelateerde situaties”, die je niet meer zo snel zal vergeten...!

Mijn collega draagt over dat mw. van de Haaren(*) een verdwijntruc heeft uitgehaald met haar ontlasting. De geur op haar kamer is duidelijk aanwezig, maar het bruine bewijsmateriaal is nergens te vinden. Ze verteld dat ze de kamer uitgebreid doorzocht heeft, maar niets heeft kunnen vinden. Ik beloof dat ik ook nog eens goed zal zoeken en na de overdracht besluit ik daarom dus gelijk maar een poging te wagen, helaas zonder succes. Aangezien er nog een hoop andere taken op me wachten, staak ik uiteindelijk mijn zoektocht.

Als mw. in de avond op den duur naar bed wil, neem ik haar mee naar haar kamer. Nog steeds is de geur van ontlasting onmiskenbaar aanwezig op de kamer en ook nu doe ik een poging om de oorzaak van de geur te achterhalen. Wederom helaas zonder resultaat... Nadat ik de spullen bij elkaar pak om mw. te verzorgen, loop ik vervolgens naar het raam om dit te sluiten en de gordijnen dicht te trekken. Op het moment dat ik mijn hand uit steek, valt mijn mond vol verbazing open.

Daar hangt het dan, als een keurige bruine sneeuwbal aan het raam geplakt! Even sta ik aan de grond genageld, om vervolgens dit kunstig staaltje werpkunst te bestuderen. Geen vegen, geen druipers, gewoon een keurige bruine bonk, vastgeplakt aan het raam! Ik bel mijn collega op de naastgelegen woning en zeg dat ze echt even moet komen, omdat ze me anders niet gelooft. Ze komt langs en samen kijken we nogmaals met open mond en grote ogen, naar dit bijzondere tafereel.

Later bleek dat mw. voor opname bij ons, in de tijd dat ze al erg verward was, de drolletjes van haar hondje ook met regelmaat uit het raam gooide. Voor haar dus eigenlijk een hele logische manier van “opruimen”. Al zullen de fietsers op het fietspad, aan de andere kant van het raam, vast dankbaar zijn dat ze deze bruine bonk niet in hun nek hebben gekregen!

Maaike van Rossum

* Deze naam is fictief in verband met de privacy