Brief 4
Lieve papa,
Vannacht hebben we, zoals afgesproken, de sterretjes aangestoken met de jaarwisseling. Ik heb heel hard gewenst dat je rust mocht vinden, maar toen ik vanochtend wakker werd las ik dat mijn wens nog niet is uitgekomen. Je strijd is nog steeds sterker, dan de werking van alle medicatie die je krijgt. Ik heb vannacht wel goed geslapen, bijna 7 uur aan één stuk. Dat was denk ik ook wel even nodig, ik was al bijna 24uur wakker en de nachten daarvoor heb ik ook weinig geslapen.
Ik krijg van heel veel lieve mensen het advies om ook goed voor mezelf te blijven zorgen en dat probeer ik ook. Maar papa, jij bent nu even belangrijker dan dat. Sommige dingen in het leven kun je maar één keer doen en daar valt dit ook onder. Ik heb het nodig om dit voor jou te kunnen doen, om mezelf recht in de spiegel aan te kunnen blijven kijken. Om te weten dat ik alles gedaan heb, wat in mijn macht lag om jou te kunnen helpen en bij je te kunnen zijn in deze weg. Als jij straks rust hebt, is er voor mij weer meer ruimte, dat komt wel goed.
Ondertussen ben ik weer bij je. Ze hebben vannacht je bed uit je kamer gehaald, omdat het risico dat je je eraan bezeerde vele malen groter was, dan de kans dat je erin zou gaan liggen. Je hebt nu dus twee matrassen op de grond liggen, samen met ook nog een valmatras. Toen ik bij je binnen kwam, probeerde je net weer omhoog te krabbelen. Er was herkenning toen ik je aansprak en je gaf me een kus. We hebben elkaar even vast kunnen houden.
De verpleegkundige kwam langs en we hebben alles weer even doorgesproken. Hij had al contact met de arts gehad, dus er zullen weer wijzigingen in je medicatie doorgevoerd worden, met als doel om je volledig in slaap te gaan krijgen en je lijden te stoppen. Na het gesprek ben ik bij je gaan liggen op het matras, je kreeg weer medicatie en toen je hierna in slaap viel ben ik begonnen aan deze brief. Je slaapt nu en dat is goed. Je hoeft niet te vechten papa, dat heb ik je net ook gezegd. Je bent al mijn held! Laat mij dit gevecht voor jou voeren, zodat jij kan blijven slapen.
Maaike 🌸