Roken

De dementie heeft al heel veel van hem afgenomen, maar soms kan ik me echt verbazen over de dingen die mijn vader nog wel kan of weet. Neem bijvoorbeeld het roken. Mijn vader rookt al vanaf vrij jonge leeftijd. Iets wat vroeger natuurlijk veel meer maatschappelijk geaccepteerd werd, als in de hedendaagse maatschappij. Ik weet ook niet beter, dan dat hij altijd met een shag-etui (of zoals wij het altijd noemen: een shag-tuut) rondloopt.

Door de dementie, heeft mijn vader last van apraxie. Het uitvoeren van handelingen die normaal als vanzelfsprekend zijn, worden voor hem steeds moeilijker. Hij weet bijvoorbeeld heel goed waar de sleutel van zijn kamer voor bedoeld is, maar de handeling van ‘de sleutel in het slot stoppen en de deur op slot draaien’, is niet meer zo simpel. Maar als we dan samen buiten zitten en hij zijn shaggie aan het draaien is, kan ik me enorm verbazen over het feit dat die handeling hem wel lukt. Natuurlijk gaat het niet meer zo soepel als vroeger en trillen zijn handen, de handeling zit er echter ingesleten! Alsof het als vanzelf gaat…

Terwijl we naast elkaar op het balkon zitten, draait hij zijn shaggie en steekt hem op. De rook waait naar mij toe en ik zie de ogen van mijn vader de rook volgen. Enigszins bezorgd vraagt hij me of we van stoel moeten ruilen, zodat ik niet in de rook zit. Ik vind het lief dat hij het vraagt en hier zelf aan denkt. En waar ik vroeger als puber demonstratief de autoraampjes open draaide als hij aan het roken was in de auto, zeg ik nu: “Nee hoor pap is niet erg, het is goed zo”. De tijd heeft ons beide milder gemaakt…

Maaike 🌸