DementieBlogs.nl  -
Verhalen over mijn werk en leven

Henk uit Ede

Henk(*) en tante Lien(*) waren bijzondere mensen, die ik jaren geleden leerden kennen. Sommige mensen kun je simpelweg gewoon nooit vergeten. Henk en Tante Lien, zijn daar voor mij hét bewijs van! Tante Lien leeft al jaren niet meer, maar ik kan me haar nog helder voor de geest halen. Tijd dus voor een blog over hen!

“Dag Maaike, met Henk uit Ede”. Het standaard begroetingszinnetje komt me weer tegemoet. “Hoi Henk, jij wil vast weten hoe het met tante Lien gaat en haar even spreken”, reageer ik terug. Ik vertel hem hoe de dag verlopen is en geef hem vervolgens zijn geliefde tante Lien aan de telefoon. De moeder van Henk is overleden toen hij nog heel erg jong was. Hierna heeft hij altijd samen met tante Lien in één huis geleefd. Ze sliepen samen in één bed. Het is een twee eenheid, al is de relatie tussen beide wel ernstig verstoord. Henk heeft schizofrenie en tante Lien heeft naast haar dementie ook psychische stoornissen, al is een diagnose nooit officieel gesteld door het afhouden van zorg.

Henk belde dagelijks meerdere malen, op de meest onmogelijke tijden. Voor ieders rust zijn daar afspraken over gemaakt en belt hij nu op vaste, afgesproken tijdstippen. In Ede woont hij al tijden niet meer, al heeft hij daar jaren samen in één huis gewoond met tante Lien. Doordat de situatie thuis echter onhoudbaar werd, woont zij nu bij ons op de afdeling en Henk, mede door zijn schizofrenie, in een GGZ instelling. Op goede dagen zegt hij altijd “Met Henk uit Ede” en op de slechte dagen “Met Henk uit Wolfheze”. Op de slechte dagen is hij wantrouwend naar ons toe, over de zorg die Tante Lien ontvangt en de medicatie die ze krijgt. Soms komt hij met een taxi op bezoek. Smoezelige kleding, trui achterstevoren of binnenstebuiten aan.

Na een paar minuten hoor ik tante Lien, zoals zo vaak, tekeer gaan tegen Henk. Ze scheld hem uit, beschuldigd hem van het achterlaten van haar en dat hij er verschillende vrouwen op na houdt. Als zusters komen we verbaal gezien ook niet ongeschonden uit de strijdt, die tante Lien met Henk voert. De woordenschat van Tante Lien is onuitputtelijk, waarin wij als zorg uiteindelijk ingrijpen en de telefoon weer van haar overnemen. Henk blijft altijd vriendelijk, zo trouw als een hond en het volgende afgesproken moment belt hij weer keurig: “Dag Maaike, met Henk uit Ede”...


Maaike 🌸

(*) Deze namen zijn fictief in verband met de privacy